In onze huidige (prestatie-) maatschappij, is de tendens dat zowel mannen als vrouwen een carrière maken, dit in combinatie met een gezin, huis/tuin, sportclubs en de verplichtingen, die familie en vrienden met zich meebrengen, is het soms lastig om alle ballen in de lucht te houden. Helemaal in de crisistijd, waardoor de werkeloosheid oploopt en de angst om onze baan te verliezen, steeds meer toeneemt. Door deze (zelf-) opgelegde verplichtingen, vergalopperen we onszelf, met als gevolg stress en mogelijk zelfs een burn-out! Er is geen hogere wiskunde voor nodig dat met het verstrijken van de tijd, er steeds meer de nadruk wordt gelegd op perfect presteren:
Prestatiemaatschappij
Goed kan beter, snel kan op turbostand en mooi is nog niet fraai genoeg. Dat herinnert mij aan een spreukentegel van Toon Hermans: ‘Wat wil je later worden?’, vroeg de juf. Het was in de derde klas. Ik keek haar aan, ik wist het niet, ik dacht dat ik al iets was. Hoewel ons veel ‘kennis’ wordt bijgebracht, is het verbazingwekkend dat er in deze prestatiemaatschappij, eigenlijk niet wordt ‘geleerd’ om domweg gelukkig te zijn, jezelf te zijn, of om te opereren vanuit onze
basis. Wat wil ik? Daarom zie je dat steeds meer mensen een coach in de arm nemen. Soms wordt deze vanuit het bedrijf aangesteld, zodat er preventief gebruik gemaakt kan worden, van een ‘klankbord’.
Beroepen onder druk
Tijdens de COVID-19 crisis zijn er beroepsgroepen, waarbij uitval door een burnout, schering en inslag zijn. Daarbij kunnen we
denken aan de beroepen zoals: medewerkers in de zorgsector, leerkrachten maar ook bedrijven waar veel collega’s afwezig zijn en de productie moet worden opgevangen door het restant aan werknemers, die in een nóg hogere versnelling moeten, puur omdat er anders ernstige knelpunten komen. Tot overmaat van ramp, is er voor de werknemers in juist deze zware beroepsgroep, geen bonusregeling, waarbij logischerwijs, de motivatie daalt. Op termijn dient zich het volgende probleem aan. Want zonder waardering te ontvangen voor alle getoonde inzet, klinken er steeds vaker geluiden, van bijvoorbeeld zorgmedewerkers, dat zij overwegen te stoppen met hun beroep.
Oplossing
Dat we het anders willen en het anders moet, dat staat vast!
En hoewel Nederland niet bepaald achteraan loopt met haar ontwikkeling, is het contrast met Zweden wel erg groot! Ze houden daar rekening met zowel moeder- als vaderschapsverlof, familietijd en werktijd. Burn-out komt daar dan ook amper voor. Bewaak je grenzen en accepteer dat je een mens bent,
waarbij ook fouten maken hoort.
Leg niet alleen de focus op ‘moeten’, maar probeer ook te genieten van de kleine dingen. Wat wil jij als persoon zijnde? Doe dingen die je de energie geven om jezelf te ontplooien, want investeren in jezelf is de beste investering die je kunt doen. Zorg voor voldoende rust, werk aan je conditie, eet gezond en gevarieerd en laat het geld niet jou hebben, in plaats van omgekeerd. Door meer te leren luisteren naar de signalen van je lichaam en wat vaker ‘nee’ zeggen, daarmee zeg je uiteindelijk ‘ja’ tegen jezelf.
Uiteraard kan Re-Attach at Work hierbij de juiste handvatten aanrijken. Praat er eens over op je werkplek.